Kort na de lancering van het Leesoffensief door het Masterplan Zuidoost, kwam Sarita Bajnath bij mij met het idee om een boekenprogramma voor kinderen te maken. Om hen te inspireren en te stimuleren om meer te gaan lezen. Ik vond het direct een geweldig plan en vervolgens zijn we gaan brainstormen over de inhoud. Vooropgesteld: het moest een leuk en gezellig programma worden met de focus op representatie. Al denkend kwamen we erachter dat de studio van New Metropolis Zuidoost niet geschikt is voor kinderen en hun spanningsboog te kort is. Wel hebben we geïntroduceerd dat kinderen bijna iedere maand een stukje konden voorlezen of hun eigen gedicht voordragen. Dat bleek niet altijd even makkelijk, maar wel leuk!
Voor wie mij nog niet kent: mijn naam is Angelique Hoogmoed en ik ben programma- en locatie coördinator van New Metropolis Zuidoost. De dependance van Pakhuis de Zwijger in de Bijlmer. Ik ken Sarita al heel wat jaren. Wij wonen beiden in de K-buurt en hebben regelmatig samengewerkt in de tijd dat ik coördinator was bij Hart voor de K-buurt.
Ik kijk met Sarita terug op de eerste driekwart jaar samen het Leesoffensief maken:
Wat is het eerste dat in je opkomt als ik Leesoffensief zeg?
Het is niet de meeste sexy titel, want eigenlijk zou het ‘de Leukste Boekenshow van Nederland’ moeten heten, want dat is het ook! Maar de woorden warmte, welkom en waardering poppen als eerste op, omdat het schrijven van een boek een stukje van je ziel is, waar waardering voor getoond mag worden. Zo’n auteur willen we laten shinen door middel van een warm podium waar alle vrijheid wordt geboden om in alle rust het verhaal te doen.
Het programma is best succesvol, had je dat van te voren verwacht?
Nee, want dat was niet het uitgangspunt. Het doel was een programma te brengen dat er nog niet was. Maar we zijn er heel blij mee en zeer trots. Regelmatig ontvangen wij hartverwarmende berichten van ouders, docenten, boekhandelaren, uitgevers en buurtbewoners, die graag naar ons programma kijken. Op Texel wil een oud docent materiaal uit onze programma’s op scholen laten zien om representatie te bevorderen. Een andere docent wil het ook in lessen gaan gebruiken. Auteurs ervaren deelname aan ons programma als een warm bad, omdat ze exotiserend worden neergezet. Dus niet als de ander.
Heb je een wensenlijstje wat betreft schrijvers?
De lijst is eindeloos. Er zijn zoveel boeiende auteurs.
Wat is wat jou betreft het geheim van het succes?
Wij proberen echt representatie in de breedste zin van het woord aan te bieden. Bijvoorbeeld met de thema’s culturele diversiteit en dieren. Dit vertaalt zich in ons programma terug naar het boek van Jietong Hsu & Mei Fang Tan ‘Ming Ming en het verhaal van de Chinese dierenriem’ over herkenning. Chris Polanen met zijn boek ‘Centaur’ over identiteit, verlangen en volwassen worden in Paramaribo Suriname, begin jaren negentig. Pim Lammers met zijn griffel winnende boek over ‘Een Lammetje dat een varkentje wilde zijn’ en zijn boek ‘Ik denk dat ik ontvoerd ben’, over gender identiteit en geaardheid, maar ook over diversiteit in de breedte.
Is er een toekomstdroom voor ons programma?
Graag verschillende boekenclubs oprichten, om zo letterlijk (leuke woordspeling) het leesplezier bij kinderen, jongeren en eigenlijk iedereen aan te wakkeren of te verhogen. Dat het lezen zal bijdragen aan de sociale cohesie. De rust en ontspanning die lezen geeft en de verassende elementen, waardoor je verwonderd raakt. Zodat je andere werelden op bijzondere manieren leert kennen. En de hoop dat het lezen bij jongeren zal bijdragen om betere schoolprestaties te behalen met bijvoorbeeld begrijpend lezen.
Heeft het Leesoffensief jou persoonlijk ook verder gebracht?
Voordat we met het Leesoffensief begonnen was ik al bezig met het schrijven van kinderverhalen. Door het maken van het programma en de inspiratie van auteurs voel ik nu het belang om de verhalen ook echt uit te gaan geven.
