Op donderdag 9 juni organiseerde de stichting Share Network in samenwerking met New Metropolis Zuidoost een benefietavond. Stichting Share Network vragen aandacht voor hun missie. Het eerste project van stichting Share Network is in Burundi, namelijk een Community Space met een bibliotheek en veilige ruimte voor meisjes en vrouwen in Burundi. Ze willen met hun project de educatie voor vrouwen en kinderen bevorderen. Hierover gingen we in gesprek met Gerda Lenten-Havertong.
Welkom, Gerda Lenten-Havertong. Hoe bent u in aanraking gekomen met stichting Share Network?
Eigenlijk ben ik nog niet in aanraking met de stichting, alleen nog maar van gedachten aan het wisselen met mensen van de stichting. Je bent pas in aanraking als je ambitie voelt invulling te geven. Alle mogelijkheden om je hard te maken voor dat wat goed is voor de gemeenschap. Mij werd gevraagd medewerking te verlenen aan de Benefietavond, door te vertellen wat lezen en schrijven voor mij persoonlijk betekent. We hebben het over mensen, in het bijzonder vrouwen, die niet de kans krijgen om te leren en hen wordt op onuitputtelijke manier onrecht aangedaan. Ik wil graag bijdragen om, in dit geval vrouwen en meisjes, de gelegenheid tot gelijkwaardigheid te bieden, als het gaat om de taal.
Om hen op die manier hun menswaardigheid en waardigheid weer terug te geven?
We weten inmiddels dat lezen en schrijven onderdeel zijn van jouw welzijn. Op het moment dat beiden je onthouden wordt, ben je ondergeschikt aan niets. Dat is iets dat vraagt mededogen. Ik word daar alleen maar pissig om. De stichting wil de vrouwen de kans te geven bezig te zijn met de taal. Zodat zij zichtbaar en duidelijk te maken waar hun pijntjes zitten. Wat hetgeen is dat zij willen onderzoeken en ondergaan. De ondergeschiktheid maakt dat zij op geen enkele manier in staat zijn voor zichzelf op te komen.
Dit betekent dus dat de sleutel tot je bestaan direct wordt afgepakt?
Ja, dat klopt. Het licht gaat uit en men moet in het donker zijn. Als we in het donker zijn, dan gaan we leven op de tast en dat is niet wat het moet zijn. Vrouwen moeten ook de mogelijkheid hebben om de behoefte aan energieverspreiding, die ontstaat door middel van leren en van kennis over te dragen. Er ontstaat ongelofelijk weinig interactie, als je niet kunt lezen of schrijven.
Door het niet kunnen lezen of schrijven lopen mensen het gevaar om in afhankelijkheidsposities terecht te komen, waardoor er misbruik van hen gemaakt kan worden. Wat denkt de stichting hieraan te kunnen doen?
Niemand kiest ervoor niet te kunnen lezen en schrijven, dat is veelal iets dat je overkomt. Op het moment dat dit zich voordoet, en het blijft gestaag doorgaan dan ontstaat er op een schrijnende manier een afkalving van de persoonlijkheid. Men kan weinig tot niets en is niet eens in staat om een manifest contact te leggen. Het is alsof het zich buiten het individu om manifesteert. Het gaat erom dat bespiegelingen de kans moeten krijgen om groter te worden. Leren dat je uitgebreider mag bewegen in een samenleving. Dat je ervaart een persoon te zijn die iets te bieden heeft aan de samenleving. Vrouwen leveren een strijd om te leren lezen en schrijven om zichzelf te ontwikkelen. En die kans wordt hen afgepakt door ze op te sluiten in een huis waar ze gedwongen worden hun lijf te geven en ze worden krachteloos gemaakt. Dat is ernstig en valt te bestrijden, voor mannen, kinderen en in dit geval voor vrouwen. De stichting wil deze vrouwen een hand reiken.
Het is mooi dat op de website wordt uitgelegd dat er op allerlei manieren, met bedrijven en individuele professionals, verbindingen worden gezocht om de vrouwen een kans te bieden om zich te ontwikkelen en te herpakken. Hoe staat u daarin?
Jaren geleden heb ik een gedachte uitgesproken: bestaansrecht is helaas gekoppeld aan geld. Aan een samenleving die zich ontwikkelt en steeds een fundament zoekt in maatschappelijk welzijn, dat niet eens maatschappelijk welzijn is. Het is alleen maar fake. Ik ben daarom blij dat we, met verschillende organisaties, nieuwe situaties proberen te creëren. Door altijd te zoeken naar een omstandigheid waarbij mensen bij zichzelf kunnen ontdekken dat het hebben van kennis en geld -dus vermogen- je in de gelegenheid stelt anderen te helpen bij wie het ontbreekt. Dat is alleen maar mooi en daar kunnen wij wat mee. Iemand heeft ooit gezegd: verander de wereld met één verhaal per keer. Met één dingetje kun je een groepje al enorm helpen en op de juiste manier leiden. Wij moeten ons hard maken om klaar te staan voor de vele vrouwen die op geen enkele manier een handreiking krijgen.
De kans bestaat dat deze vrouwen, door de uitzichtloosheid van hun situatie, in de anonimiteit raken en dan ben je ze kwijt. Wat denkt de stichting hieraan te kunnen doen?
Het is belangrijk dat de stichting in staat is om een passende oplossing en een juiste behandeling voor de vrouwen te zoeken. Hiervoor is maatwerk nodig, om elk lid van die gemeenschap te kunnen begeleiden. De stichting wil, op hun authentieke manier, de vrouwen helpen om zelf ook vanuit hun authenticiteit op zoek te gaan naar hun bestemming. Wij willen een poort openen die, met zo min mogelijk lijden, de vrouwen leidt naar een mooie en betere toekomst.
Kijk hier de opname van het programma ‘Girls Education: een betere toekomst voor iedereen‘ in New Metropolis Zuidoost terug!
