Vandaag spreken we met Sander de Bruijn, student op de VU aan de faculteit Rechten. Hij is gespecialiseerd op het gebied van prestatieverhogende middelen en wil hier graag meer openheid over. Daarom doet hij vandaag een boekje open over zijn gebruik, afhankelijkheid en het toekomstperspectief. Ik spreek hem over de positieve en negatieve kanten van Ritalingebruik: wat betekent het, hoe speelt het in het dagelijks leven een rol en wat zijn de lange termijn gevolgen ervan?
Hoi Sander*, om te beginnen even een voorstelrondje: wie ben je en wat doe je?
“Ik ben Sander, 24 jaar en student Rechten aan de VU. Omdat dit interview over Ritalin gebruik gaat val ik maar gelijk met de deur in huis: ik gebruik zeer regelmatig prestatieverhogende middelen. In de tentamenweek kan ik onder invloed van een pilletje wel vijf uur aan een stuk door blokken of aan een paper werken. Dit zou me nooit lukken met behulp van alleen koffie of energiedrankjes zoals Redbull. Ik vind dit zelf vrij verontrustend want ik voel me volledig afhankelijk van dit medicijn met als werkzame stof methylfenidaat, wat keihard onder de Opiumwet valt en vergelijkbaar is met het gebruiken van speed.”
Hoe vind je het om in het openbaar je gebruik van Ritalin te bespreken?
“Mensen zijn over het algemeen vrij sceptisch wanneer ik ze vertel dat ik heel doelgericht Ritalin gebruik. Helemaal als ze weten dat ik het niet op doktersrecept ontvang. Ze waarschuwen me voor de extra bijwerkingen. Mijn moeder stuurt me regelmatig wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat Ritalin de studieresultaten juist zou verslechteren. Of over alternatieven zoals de Studeerpil of Braincaps. Volgens haar zorgen die niet alleen voor een energie oppepper, zoals Ritalin dat doet, maar ook het minimaliseren van het stressgehalte. Ik die alternatieven nooit geprobeerd.
Zelf ben ik vrij open over mijn Ritalin gebruik, naar mijn ouders maar ook naar vrienden en studiegenoten. Zij vragen me wel vaak naar mijn ervaring vooral ook naar hoe ik aan het medicijn kom. Het blijft natuurlijk iets wat de huisarts voorschrijft als het aantoonbaar is dat je er baat bij hebt vanwege medische redenen. Ik kom eraan via vrienden die gediagnostiseerd zijn met ADHD, maar de medicijnen niet gebruiken. Zij slaan er weer een slaatje uit door het door te verkopen. Verwar dit niet met een heldhaftig verhaal ophangen hoor, ook de negatieve kanten deel ik eerlijk, wat betreft die heftige bijwerkingen kan ik mijn moeder namelijk geen ongelijk geven.”
Je hebt het over bijwerkingen. Wat is de invloed van Ritalin op jouw leven?
“Ik heb gehoord dat er het afgelopen jaar drie meldingen van sterfgevallen zijn geweest. Nu weet ik niet of er een directe link met Ritalin is en dat de doodsoorzaak is geweest, maar dat er een lange lijst narigheid door gebruik van methylfenidaat is, is een feit. Hart- en vaataandoeningen bijvoorbeeld, en ik hoor veel over depressies en angstaanvallen. Maar ook slapeloosheid, vermoeidheid en hoofdpijn. Van die laatste drie kan ik zeggen dat ze ook op mij van toepassing zijn. En het houdt elkaar natuurlijk in stand, na een nacht lang studeren ben je automatisch minder uitgerust, waardoor je de volgende dag weer Ritalin slikt om te kunnen studeren. Een hele nare vicieuze cirkel is het eigenlijk als ik erover nadenk. Het zorgt ook dat ik me afhankelijk voel van het middel, en afhankelijkheid is een verslaving, niet?”
Hoe denk je dat het gebruik van prestatieverhogende middelen er in de toekomst voor jou uitziet? Ligt een verslaving op de loer?
“Misschien is Ritalin inderdaad slechts het begin en heb ik over een aantal jaar een baan als advocaat op de Zuidas. Daar ligt de prestatiedruk nog hoger. Taferelen zoals op Wall Street zijn hier ook zeker niet ondenkbaar en je moet je bijna verantwoorden als je geen cocaïne gebruikt. Als ik nu al denk Ritalin nodig te hebben om me te kunnen concentreren zie ik het somber in voor de toekomst. Cocaïne verhoogt natuurlijk ook de alertheid en de vermoeidheid zakt weg waardoor je je weer oplaadt met vernieuwde energie. Ik weet van mezelf dat ik vrij verslavingsgevoelig ben en gebruik Ritalin ook al te lang. Van studiegenootjes weet ik bijvoorbeeld dat ze het soms een enkele keer tijdens de tentamenweek gebruiken om zich net wat beter te kunnen concentreren. Anderen zeggen weer dat het waarschijnlijk alles met het placebo-effect te maken heeft. Als ik terug in de tijd kon was ik in ieder geval nooit begonnen met het gebruik van Ritalin om te kunnen studeren.”
*Sander wil graag anoniem blijven. Echte naam en leeftijd bekend bij de redactie.
Geïnteresseerd of wil je hier zelf over meepraten? Kom dan op vrijdag 24 januari naar het programma ‘Iedereen aan de Ritalin’ in Pakhuis de Zwijger en reserveer hier alvast je plek!