Het thema van dekoloniseren is, sinds de excuses voor het slavernijverleden van Premier Rutte, relevanter geworden. Vele betrokkenen vragen om financiële compensatie voor de schade die in het verleden is aangericht en de hedendaagse gevolgen daarvan. Anderen hebben genoeg aan de €200.000.000,- die is vrijgemaakt voor betrokken culturele instellingen. Dit roept de vraag op: zijn de slavernij, het kolonialisme en de gevolgen ervan überhaupt schadevrij te stellen?
Er is veel kritiek op hedendaagse ontwikkelingssamenwerking. Er wordt opgeroepen deze vorm van samenwerken te hervormen en zelfs te stoppen, door de alsnog koloniale verhoudingen die erdoor in stand worden gehouden. Maar misschien zit de oplossing ergens tussen deze twee fenomenen. Is financiële schadeherstel een betere oplossing voor de gevolgen van kolonialisme dan de nogal problematische huidige vorm van ontwikkelingshulp?
Achtergrond informatie en doelstelling stichting Wamiliki
Wamiliki zorgt voor een gelijkwaardige relatie tussen Afrika en Europa en Afrikanen en Europeanen. Afrika heeft enorm potentieel, het heeft grondstoffen, mensen, kennis en een rijke cultuur. Het heeft nauwe verbindingen met de hele Wereld via de diaspora, via oude koloniale verwantschappen en nieuwe politieke en economische betrekkingen. Toch krijgt Afrika en krijgen Afrikanen onvoldoende de ruimte in het Globale speelveld voor een eigen aanpak. Dit op het gebied van de economie, politiek, wetenschap, cultuur door een scala aan met elkaar min of meer samenhangende oorzaken. Er is te weinig ruimte voor programma’s die Afrikaanse doelstellingen willen bereiken met een Afrikaanse aanpak. Daardoor mist effect op de lange termijn. Wamiliki betekent “de eigenaren” of “de erfgenamen”. Afrikanen moeten de eigen koers bepalen, ongehinderd door culturele en economische barrières, of de doelstellingen van organisaties en landen uit het Globale Noorden.
