Hoe kan wetenschap meer bijdragen aan innovatie en maatschappelijke verandering? Kan theater de maatschappelijke impact van wetenschap versterken en vice versa? Laat de spelers van DEGASTEN je meenemen in het hoofd van jongeren. Zij spelen een aantal scènes uit CRICKETS, een interactieve voorstelling over ruis, ongemak en wat er (stiekem) om aandacht vraagt. Samen met de spelers van deze voorstelling over mentale gezondheid, andere jongeren, wetenschappers en publiek gaan we in gesprek: kunnen we door middel van performance, wetenschap en het publieke gesprek data op een andere manier ophalen, verwerken en interpreteren? Is een verhaal ook een meting? Wat missen we als we alleen naar cijfers kijken? Met dit experimentele onderzoek willen we de samenwerking tussen kunst en wetenschap stimuleren om zo meer impact te maken en aan te zetten tot verandering. Met en voor onderzoekers, theatermakers, jongeren, welzijnsprofessionals- en bestuurders en andere geïnteresseerden
‘Pas als het weten het experiment omarmt en er niet voor terugdeinst zich met het maken, dat is dus eigenlijk met de kunst, in te laten, is het klaar voor zijn grote sprongen voorwaarts (…)’
Wilbert Cornelissen (2004)
Project Spelenderwijs
In het project ‘Spelenderwijs’ bundelen theater en wetenschap de krachten en wordt geëxperimenteerd met alternatieve onderzoeksvormen waarbij inclusieve kennisvorming centraal staat. Onderzoeksonderwerp is het mentale welzijn van jongeren. Hoe zorgen we ervoor dat de kennis hierover – denk aan de ambtelijke proza en wetenschappelijke literatuur – beter aansluit bij de belevingswereld van jongeren? Dat kennis niet alleen over hen, maar met hen, geproduceerd wordt? En hoe kunnen theater en wetenschap elkaar hierin aanvullen?
Dit doen we in drie wetenschappelijke theaterdialogen en drie podcastafleveringen. Dit project is een samenwerking tussen de Vrije Universiteit Amsterdam, Theater DEGASTEN en Pakhuis de Zwijger. Op vrijdagavond 28 juni vindt Spelenderwijs #2 over polarisatie plaats en in oktober 2024 Spelenderwijs #3 over de staat van jongeren.
